- dikce
- dikce [dɪ-] f Diktion f
Čeština-německý slovník.
Čeština-německý slovník.
dikçe — zf. 1) Dik olarak, diklemesine Daha dikçe dursa çenesini daha az oynatsa, diyordu. F. R. Atay 2) Derinden Dikçe nefes bile alınmayacak. A. Mithat … Çağatay Osmanlı Sözlük
gelmek — den, e, nsz, ir 1) Bir yere gitmek, ulaşmak, varmak Gurbetten gelmişim yorgunum, hancı. B. S. Erdoğan 2) Geriye dönmek ... adamı Ödemiş ten aldım geldim, her masrafını çektim. N. Cumalı 3) Oturmaya, ziyarete gitmek Dün akşam amcamlar bize geldi.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ne ... ne ... — bağ., Far. 1) Birden fazla özne, tümleç veya fiili birlikte inkâr etmek için, bunlardan önce yer alan kelimelerin başlarına getirilen tekrarlamalı bağlaç, hem ... hem ... karşıtı Günlerce ne gördüm ne de bir kimseye sordum. Y. K. Beyatlı 2) Ne… … Çağatay Osmanlı Sözlük